Peercoin جزو امنترین ارز مجازی جهان است و به همه کاربران بابت تولید هر Peercoin یک درصد پاداش به طور سالیانه داده میشود. در ۱۲ آگوست سال ۲۰۱۲، پیرکوین (Peercoin) بر اساس مقالهای که اسم مولفان آن سان کینگ و اسکات نادال بود، وارد دنیای تجارت شد. سانی کینگ اسم مستعار فردی است که اتفاقا سازنده پول مجازی Primecoin هم هست. در نوامبر ۲۰۱۳ دخالت نادال کاهش پیدا کرد و کینگ را به عنوان توسعهدهنده هسته این واحد پول مجازی، در میانه راه تنها گذاشت. این پول مجازی شباهت زیادی به بیت کوین، مخصوصا از نظر کد منبع و اجرای فنی دارد. کد منبع این واحد پول مجازی تحت مجوز نرمافزار MIT/X11 تهیه شده است. بر خلاف بیت کوین، Name coin و لایت کوین، این واحد پولی محدودیت سخت بر تعداد سکههای قابل استفاده ندارد؛ اما به گونهای طراحی شده که در نهایت میتواند به نرخ تورمی یک درصد برسد.
معامله از طریق Peercoin
یک شبکه نظیر به نظیر تمام نقل و انتقالات را از طریق طرح اثبات کار کنترل میکند. یک Peercoin هنگامی صادر میشود که یک هش (تابع درهمسازی رمزنگارانه) بسیار کوچک ایجاد شده باشد و در همان نقطه بلاک معامله به زنجیرهی بلاکهای به اشتراک گذاشته شده، اضافه میشود.
فرآیند پیدا کردن این هشها و بلاکها، استخراج (Mining) است. در حال حاضر از این واحد پولی، مانند بیت کوین و سایر ارزهای رمزپایه، به عنوان ارزهای بدون پشتوانه در مبادلات آنلاین استفاده میشود. پرداختها در شبکه این واحد پول مجازی از طریق آدرسهای مبتنی بر امضاهای دیجیتال انجام میشود. این آدرسها معمولا از ۳۴ حرف و عدد تشکیل شده است که همیشه با حرف «P» شروع میشوند. هر فردی میتواند بدون صرف حتی مقداری از این واحد پولی، آدرسهای مورد نیاز خود را ایجاد کند.
تایید معامله
تمامی معاملهها در این واحد پول مجازی، مانند بیت کوین، در بلاک چین ثبت و ذخیره میشود. هر بلاک جدید به شبکه بلاکچینها در عرض ۱۰ دقیقه اضافه میشود و یک معامله به طور معمول با ۶ بلاک یا ۶۰ دقیقه به پایان میرسد. اگر چه در معاملات کوچکتر زمان کمتری برای امنیت معاملهها لازم است.
اثبات سهام
یکی از ویژگیهای مثبت استفاده از Peercoin این است که در آن، از دو سیستم اثبات کار و اثبات سهام هیبریدی میشود. سیستم اثبات سهام به منظور هشدار آسیبهایی که ممکن است در سیستم اثبات کار رخ دهد، مورد استفاده قرار میگیرد. در معاملههایی که از طریق بیت کوین انجام میشود، ریسک حمله در نتیجه انحصار سهامهای استخراج شده وجود دارد.
تولید Peercoin
معمولا برای استخراج کریپتوکوینها ( ارز مخفی) نیاز به سختافزارهای تخصصی است، اما تولید این ارز مجازی میتواند روی هر کامپیوتری انجام شود. تولید این پول مجازی یک انرژی کارآمد است؛ زیرا بیشتر از قدرت پردازش، بستگی به میزان پولهای مجازی دارد که ذخیره شده است.
شما با تولید هر یک از این ارزهای مجازی، بلاکی را ایجاد میکنید و در نهایت هر یک از این سکهها از شبکه شما حفاظت میکنند. یک کاربر مخرب برای اینکه بتواند نسبت به حمله خود اطمینان ایجاد کند، باید قادر به کنترل همه پولهای مجازی ایجاد شده باشد که این عمل، در نهایت ممکن است سرمایهگذاری خود فرد مخرب را تحت تاثیر قرار دهد. با ایجاد هر کوین یک درصد در سال به شما تعلق میگیرد. سکهها ۳۰ روز بعد از اینکه منتقل شدند، برای بهرهبرداری واجد شرایط هستند و بعد از ۹۰ روز شانس موفقیت آن افزایش پیدا میکند. هر چه قدر سکههای مجازی بیشتری ایجاد کنیم، سود ما از این عملیات بیشتر خواهد شد.
کیف پول Peercoin
کیف پول Peercoin نرمافزاری برای ذخیره و معامله این ارز مجازی با کاربران دیگر است. این واحد پول مجازی دو کیف پول دسکتاپ دارد: Peerunity و Peercoin QT. کیف پول اول شامل ویژگیهای جدیدی است؛ مانند اینکه با یک کلیک میتوانید ارز خود را ایجاد و کنترل کنید. کیف پول Peercoin QT بر اساس پروتکل هسته Peercoin است و ساخت و نگهداری آن توسط نرمافزار توسعهدهنده سانی کینگ انجام شده است.
ارز مجازی پول مجازی پیرکوین بیت کوین لایت کوین امن ترین پول مجازی جهان چیست؟
اولین نفری باشید که در این مورد نظرتان را بنویسید